Adam Aston

  Eugeniusz Bodo

  Tadeusz Faliszewski

  Hanka Ordonówna

  Tadeusz Olsza

  Janusz Popławski

  Aleksander Żabczyński

 



       

 

Tadeusz Faliszewski
(ur. 20.10.1898
zm. 2.09.1961)

 

Uczył się we Lwowie, tamże studiował w Szkole Politechnicznej. Podczas I wojny św. służył w Legionach Polskich, następnie w Wojsku Polskim. Pracował później jako oficer łącznikowy w Min. Spraw Wojskowych oraz Min. Spraw Zagranicznych. W 1922 r. zwolniony z wojska, rozpoczął wkrótce karierę sceniczną. Związany był głównie z teatrami operetkowymi i rewiowymi Warszawy, często też wyjeżdżał na występy do innych miast. Podczas II wojny światowej był więźniem obozu w Gusen. Brał udział w artystycznym życiu obozu, śpiewał dla więźniów, a także zorganizował teatr estradowy. Po wojnie znalazł się na emigracji; najpierw w Wielkiej Brytanii, gdzie był członkiem ZASP-u za Granicą i brał udział w jego pracach (1947-53), a także niekiedy występował na scenie Teatru Polskiego ZASP w Londynie. Później mieszkał w USA, gdzie występował w programach organizowanych przez F. Konarskiego (m. in. w teatrzyku Pod Anteną). Był znanym i lubianym piosenkarzem okresu międzywojennego.

Tadeusz Faliszewski - Co bez miłości wart jest świat

Tadeusz Faliszewski - Szczęście trzeba rwać jak świeże wiśnie

Tadeusz Faliszewski - Co nam zostało z tych lat

       następna
strona

 

               

FONOTEKA             VIDEOTEKA                GALERIA               ARCHIWUM